Περσινή στιχομυθία σε αλλεπάλληλες αναρροφήσεις. Πόση διάρκεια έχει πια μία σύντομη στιχομυθία;
Μνήμη. Αφρός που απορροφά ό,τι εναποτίθεται, φέρει καταγραφές χρήσιμες για την ελάττωση των μελλοντικών κραδασμών. Αέναη χρήση μηχανικών εξαρτημάτων χωρίς δυνατότητα επαναφοράς στις αρχικές ρυθμίσεις.
Με την πάροδο του χρόνου μεταβάλλεται σε σωληνώσεις μπαγιατεμένες, απ’ τη συστηματοποιημένη χρήση, απ’ τη διάβρωση του υλικού, λέπτυναν τόσο που τρύπησαν στο τέλος.
Λήθαργος, λήθη μετά.
Αυτά τα λίγα για τη μνήμη στο άτομο.
Μα η συλλογική μνήμη έχει άλλη χάρη. Μνήμη διαρκής υπεύθυνη για συγκρατήσεις, κτήσεις, νοηματοδοτήσεις. Μνήμη αέναη. Περνά στη σάρκα των γενεών σαν ενέσιμο συστατικό σε διάλυμα κοινής συμφωνίας. Ομόφωνη διατύπωση ιστορίας με την πιο μακροσκελή και συμπυκνωμένη αφήγηση που έχει ποτέ υπάρξει.